Τα τελευταία χρόνια, ο βελονισμός γνωρίζει ιδιαίτερα ανοδική πορεία. Πολλά από τα επιχειρήματα του παρελθόντος που αμφισβητούσαν την αποτελεσματικότητα της θεραπείας με βελονισμό και τα πολλαπλά οφέλη του για την ανθρώπινη υγεία και ευεξία έχουν, πλέον, φθίνει, με το βελονισμό να αναγνωρίζεται ως χρήσιμος συμπληρωματικός τρόπος ανακούφισης του οργανισμού από μία πληθώρα ασθενειών και άλλων παθολογικών καταστάσεων, με ένα τεράστιο, μάλιστα, ποσοστό γιατρών να προσυπογράφει υπέρ της αποδοτικότητάς του.

Σύμφωνα με τις εκτιμήσεις των ειδικών, μέχρι το 2023, η αγοραία αξία της παγκόσμιας βιομηχανίας του βελονισμού πρόκειται να διπλασιαστεί σε σχέση με εκείνη του 2017. Το ποσό που αναμένεται να φτάσει αγγίζει τα 55 δισεκατομμύρια δολάρια, πράγμα ιδιαίτερα εντυπωσιακό αν λάβουμε υπόψη τη σημαντικά μειωμένη ικανότητα πρόσβασης σε υπηρεσίες βελονισμού και δομές υγείας εν γένει, ελέω πανδημίας. Ιδιαίτερα δημοφιλής σε γεωγραφικές περιοχές όπως η Ευρώπη, η Νοτιοανατολική Ασία και η Αμερική, με ποσοστά 32,7%, 29,4% και 25,3% αντιστοίχως σε σχετικές μετρήσεις, όλα δείχνουν πως ο βελονισμός αναμένεται να κερδίσει ακόμα μεγαλύτερο έδαφος μέσα στα επόμενα έτη, υποκαθιστώντας, σε ένα μεγάλο αριθμό περιπτώσεων, την παραδοσιακή ιατρική. Τι ακριβώς είναι, όμως, ο βελονισμός και σε ποιες περιπτώσεις εφαρμόζεται; Πώς θεσπίστηκε ως έννοια και για ποιες παθήσεις ενδείκνυται; Όλα όσα πρέπει να γνωρίζετε για το βελονισμό αναφέρονται παρακάτω!

Οι καταβολές του βελονισμού

Διάφορες θεωρίες συνηγορούν υπέρ της εφαρμογής πρώιμων μορφών του βελονισμού κατά την περίοδο της εποχής του χαλκού, του λίθου ή της νεολιθικής περιόδου. Πρόκειται για μη επιβεβαιωμένες, ωστόσο, απόψεις, που βασίζονται σε απλές ενδείξεις. Η πλειονότητα των ιστορικών ισχυρίζεται πως ο βελονισμός εμφανίστηκε για πρώτη φορά στην αρχαία Κίνα, αποτελώντας, μάλιστα, μία από τις αρχαιότερες πρακτικές της παραδοσιακής κινεζικής ιατρικής. Η ακριβής περίοδος κατά την οποία ο βελονισμός έκανε την εμφάνισή του, πάντως, αποτελεί αντικείμενο διχογνωμίας, καθώς εξαρτάται από την υποκειμενική ερμηνεία των αρχαίων κειμένων που μαρτυρούν την ύπαρξή του. Υπολογίζεται, πάντως, γύρω στο 100 π.Κ.Ε., ενώ η βαθμιαία επέκταση του βελονισμού σε όλη την επικράτεια της Κίνας υποστηρίζεται πως βοηθήθηκε σε μεγάλο βαθμό από την έκδοση σχετικών συγγραμμάτων, αλλά και από αστικούς θρύλους με αναφορές σε μέλη δυναστειών της χώρας που θεραπεύτηκαν χάρη στις δυνατότητες του βελονισμού.

Η παρακμή και αναγέννηση του βελονισμού

Από το 17ο αιώνα και έπειτα, το ενδιαφέρον του λαού προς την παράδοση του βελονισμού πήρε μία φθίνουσα τροχιά, καθότι αυτός θεωρήθηκε σε μεγάλο βαθμό αναποτελεσματικός και συνδέθηκε με δεισιδαιμονίες, ώσπου, το 1822, τέθηκε εκτός του συνόλου των εφαρμοζόμενων πρακτικών του αυτοκρατορικού ινστιτούτου ιατρικής. Η ραγδαία άνοδος της δυτικής ιατρικής έδωσε τη χαριστική βολή στο βελονισμό, που το 1929 κρίθηκε παράνομος στην Κίνα, μαζί με ένα ευρύ σύνολο τεχνικών παραδοσιακής ιατρικής.

Το 1949 σηματοδότησε την αναβίωση του βελονισμού, όταν η κομμουνιστική κυβέρνηση αποφάσισε να επαναφέρει την παραδοσιακή ιατρική στο εθνικό σύστημα υγείας. Η θέσπιση ερευνητικών μονάδων που ασχολούνταν κατ’ αποκλειστικότητα με το βελονισμό δεν άργησε να έρθει, με τις εν λόγω μεθόδους να γίνονται, σταδιακά, διαθέσιμες σε πλήθος νοσοκομειακών μονάδων. Αρκετά χρόνια αργότερα, το 1971, ένα μέλος των εκπροσώπων τύπου των Ηνωμένων Πολιτειών υποβλήθηκε σε θεραπείες βελονισμού ως κομμάτι της ανάρρωσής του από εγχείρηση σκωληκοειδίτιδας. Δε δίστασε να περιγράψει την εμπειρία του και να εξυμνήσει το βελονισμό στην εφημερίδα New York Times, γεγονός που συνέδραμε στην αποδοχή του βελονισμού από το εθνικό ινστιτούτο υγείας των ΗΠΑ και, κατ’ επέκταση, τον υπόλοιπο κόσμο.

Η λειτουργία του βελονισμού

Η ελάχιστα έως καθόλου επεμβατική μέθοδος που εφαρμόζει ο βελονισμός στοχεύει στην ανακούφιση του ασθενή από διάφορες χρόνιες, συνήθως, παθήσεις, οι οποίες, στην πλειονότητα των περιπτώσεων, συνοδεύονται από έντονους πόνους ή κάποιον εθισμό. Έγκειται στην τοποθέτηση βελονών, με στόχο τη διέγερση των νεύρων σε συγκεκριμένες κάθε φορά περιοχές, έτσι ώστε να έχουν άμεσο αποτέλεσμα στους ιστούς και τους αδένες, με στόχο να ερεθιστούν διάφορες λειτουργίες του οργανισμού και του σώματος. Ο βελονισμός συνιστά την πλέον διαδεδομένη εκδοχή της εναλλακτικής ιατρικής και είθισται να εφαρμόζεται υπό διαφορετικές εκδοχές, ανάλογα με τη χώρα στην οποία πραγματοποιείται και την τεχνική που επιλέγει ο κάθε βελονιστής. Σε γενικές γραμμές, θεωρείται συμπληρωματική μέθοδος ανακούφισης του ασθενή, η οποία συνδυάζεται με τρίτες μεθόδους, προκειμένου να επιτευχθεί το επιδιωκόμενο αποτέλεσμα.

Ο συνδυασμός του βελονισμού με άλλες μεθόδους

Ο τρόπος με τον οποίο διενεργείται ο βελονισμός ποικίλλει, ανάλογα με τη φύση και τη σοβαρότητα του περιστατικού, ενώ εξαρτάται, το δίχως άλλο, και από την προσέγγιση που θα επιλέξει ο γιατρός ή βελονιστής σας. Το ίδιο ισχύει για το βαθμό συχνότητας στις συνεδρίες, αλλά και για τις υπόλοιπες μεθόδους που πρόκειται να εφαρμοστούν, καθώς, όπως αναφέρθηκε και προηγουμένως, καμία ολιστική προσέγγιση δεν καθορίζει το βελονισμό ως μοναδική μέθοδο αντιμετώπισης μιας πάθησης, αλλά, αντίθετα, ο βελονισμός αποτελεί μέρος ενός πιο ολοκληρωμένου συνόλου μεθόδων, που συνθέτουν τη θεραπεία. Παραδείγματος χάρη, η αντιμετώπιση ορισμένων μυικών πόνων, σε πολλές περιπτώσεις, συνοδεύεται από ενέργειες όπως μασάζ, θεραπεία με θερμότητα, βεντούζες και επάλειψη με καταπραϋντικές κρέμες, με το κάθε ένα από τα παραπάνω, συμπεριλαμβανομένου και του βελονισμού, να έχουν τη συμβολή τους στην ίαση του ασθενή. Σε κάθε περίπτωση, ο αρμόδιος για να αποφασίσει τη σύνθεση μίας θεραπείας είναι ο γιατρός, που συχνά έχει και την ιδιότητα του εξειδικευμένου βελονιστή ή θα σας παραπέμψει σε κάποιον.

Οι παθήσεις που ανακουφίζει ο βελονισμός

Οι έρευνες σχετικά με τη δράση, την αποδοτικότητα και τη διάρκεια της ανακούφισης των θεραπειών βελονισμού έχουν αρκετές διαφωνίες. Η ανακουφιστική δράση του βελονισμού εστιάζει, κατά βάση, στις εξής παθήσεις:

  • Χρόνιος πόνος σε περιοχές όπως η μέση, η πλάτη, τα γόνατα και ο αυχένας.
  • Συχνοί πονοκέφαλοι και ημικρανίες.
  • Μυοσκελετικοί πόνοι λόγω αρθρίτιδας.
  • Άλλοι πόνοι των αρθρώσεων απροσδιόριστης αιτίας.
  • Μετεγχειρητικά συμπτώματα, όπως ο πόνος.
  • Πόνος και ναυτία λόγω χημειοθεραπειών.
  • Διάφορες διαταραχές του ύπνου, όπως η αϋπνία.
  • Εθισμός σε ουσίες, με πλέον χαρακτηριστικό παράδειγμα τη νικοτίνη.

Τα επιστημονικά δεδομένα σχετικά με την αποτελεσματικότητα του βελονισμού σε καθεμία από τις παραπάνω περιπτώσεις περιορίζονται σε συγκεκριμένα κάθε φορά άτομα που συμμετείχαν στην εκάστοτε δειγματοληψία και, ως εκ τούτου, συνήθως συνοδεύονται από επιφυλάξεις των ερευνητών σχετικά με το μέγεθος του δείγματος, την ανομοιογένεια αυτού, τυχόν λάθη ή ανωμαλίες κατά τη διάρκεια της διενέργειας της δειγματοληψίας και ούτω καθεξής.

Η αντίδραση του οργανισμού στο βελονισμό

Κάθε οργανισμός φαίνεται πως αντιδρά διαφορετικά κατά τη διάρκεια του βελονισμού. Ορισμένοι αισθάνονται τις βελόνες να τσιμπούν ελαφρώς την επιφάνεια του δέρματός τους κατά τη διάρκεια της συνεδρίας, ενώ άλλοι δεν αισθάνονται τίποτα. Κάτι τέτοιο ενδεχομένως να είναι αλληλένδετο με την ψυχολογία του κάθε ασθενή ή τις ιδιαίτερες παθογένειες του οργανισμού του. Όσον αφορά στις παρενέργειες, αυτές θεωρούνται σχεδόν μηδαμινές, ιδίως όταν ο βελονισμός εφαρμόζεται από πιστοποιημένο επαγγελματία. Σποραδικά, ενδεχομένως να αντιμετωπίσετε ελαφρά συμπτώματα μωλώπων, κόπωσης και πόνου, ιδίως μετά την πρώτη σας συνεδρία βελονισμού.

 

Αναζητήστε ειδικό για βελονισμό στη Λάρισα στον επαγγελματικό οδηγό της πόλης.